Catherine At The Wheel

Έκανε ζέστη! Πολλή ζέστη. Κι είχε περάσει τις τελευταίες βδομάδες της ζωής της μπαινοβγαίνοντας σ’ αεροπλάνα, αλλάζοντας χώρες και τρώγοντας. Μετακινήθηκε στο κάθισμα της. Το κάψιμο από το μαστίγιο την ενοχλούσε. Γαμώτο, την είχε χτυπήσει πολύ. Δεν είχε καταφέρει όμως να την κάνει να κλάψει, παρόλο πού αυτός ήταν ο σκοπός του. Και το είχε προσπαθήσει πολύ. Εκείνος όμως έκλαιγε την ώρα που τον έκοβε. Και είχε φροντίσει το μαχαίρι της να είναι πολύ κοφτερό. Χάραζε τη σάρκα του σε όλα τα μαλακά της μέρη, έκοβε ότι της φαινόταν ότι περίσσευε κι εκείνος έκλαιγε. Ίσως γιατί είναι δύσκολο να ουρλιάξεις χωρίς γλώσσα. Όταν πια πέθανε τον άφησε κι αυτόν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, όπως όλους, και έφυγε για το ραντεβού της. Την περίμενε ένα ζευγάρι που ήθελε να εμπλουτίσει την ερωτική του ζωή. Έτσι κάπως ξεκίνησε κι αυτή, καιρό πριν. Σε ένα ταξίδι είπε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Το διαφορετικό είναι ωραίο. Και δεν ήταν πια τόσο μικρή ώστε να αφήνει ευκαιρίες για ωραία πράγματα να πάνε χαμένες. Συνέχισε να ταξιδεύει και να δοκιμάζει. Πολλοί άντρες, πολλές γυναίκες, πόνος, ντροπή, εξουσία, ταπείνωση, οργασμοί. Σε κάποιους άρεσε πολύ. Ζητούσαν να την ξαναδούν. Συνήθως δε χαλούσε χατίρι. Ένας δεν της φέρθηκε όπως θα έπρεπε. Απλά τον ευνούχισε, τον έδεσε στο κρεβάτι του και στάθηκε απέναντι να τον δει να πεθαίνει από αιμορραγία. Δεν ένιωσε ευχαρίστηση. Ούτε τότε ούτε στους επόμενους. Ένιωσε όμως ανακούφιση. Και ηρεμία. Όσο πιο πολύ τους βασάνιζε τόσο πιο ήρεμη κατέληγε. Ίσως γι’ αυτό δεν προτιμούσε συνήθως τις γυναίκες. Δεν άντεχαν και τόσο. Δεν ήταν πολλά τα πτώματα που είχε αφήσει πίσω της. Δεν χρειαζόταν καν να κρύβεται επιμελώς ακόμα. Είναι εύκολο να μένεις άγνωστος μακριά από το φυσικό σου χώρο. Κανένας άλλωστε δε χρειάστηκε να μάθει το όνομα της για να την πηδήξει. Πριν φτάσει στο σπίτι του ζευγαριού, σταμάτησε σε ένα φαγάδικο. Παρήγγειλε και περίμενε. Το κάψιμο την ενοχλούσε πάλι. Τα χέρια της, κάτω από τα μανίκια ήταν γεμάτα σημάδια από σκοινιά. Έφαγε γρήγορα, λαίμαργα. Παρήγγειλε πάλι. Και πάλι. Δυσκολεύτηκε να σταματήσει. Πλήρωσε πνιγμένη από ντροπή και πήγε στην τουαλέτα. Ξέρασε ότι είχε φάει. Ποιος θα ήθελε να τη γαμήσει αν ήταν χοντρή; Το ζευγάρι της φέρθηκε πολύ καλά. Κι εκείνη το ίδιο. Έκλεισαν ραντεβού το βράδυ για ένα όργιο. Εκεί κάποιον θα εύρισκε να τη χρειάζεται. Κάποιος θα υπήρχε να την ηρεμίσει. Χαμογέλασε σ’ ένα παιδάκι που την κοιτούσε. Ύστερα έπρεπε να γυρίσει πίσω. Την περίμενε το παιδί της. Και μια γυναίκα που δεν της είχε φερθεί καθόλου καλα.

(special thanks για τον τίτλο στην elgalla και τους skyclad...)

Fredyyyyyyy!

Παίζοντας με το internet, ανακάλυψα ότι είμαι ο freddy krueger! Πολύ ενδιαφέρον!

What horror movie killer are you? Freddy You are freddy krueger from nightmare on elm street. You are very terrifying. Click Here to Take This Quiz

Quizzes and Personality Tests

Αλλά πιο ενδιαφέρον είναι ότι είμαι goth! Αχ,ας γελασω πολυ πολυ δυνατα! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!Αχ!

Emo, prep, goth, or jock goth dark and closed in try and open yourself some more

Click Here to Take This Quiz Brought to you by YouThink.com quizzes and personality tests.

(Γαμώ το, νομίζω ότι έχει αρχίσει να φαίνεται ότι βαριέμαι πολύ! :-Ρ )

Μα οι θεριστές ποτέ κανένα δεν προδώσαν...

Χτες πήγα κι εγώ επιτέλους σε μια συναυλία(γαμώ την εξεταστική μου και τις αφραγκιές μου!)! Το ότι τα κατάφερα και πήγα τελικά σ' αυτή τη συγκεκριμένη συναυλία είναι ένα κοσμοιστορικό γεγονος, όπως όλοι οι γνωστοί μου ξέρουν καλά. Και για να εξηγούμαι. Πήγα στο Ελληνικό χτές, στη δεύτερη μέρα του Gagarin Open Air Festival, δηλαδή Σαδίκη, Παύλο (ωωω,Παυλίδη φυσικά!), Διάφανα Kρίνα, Last Drive και Αγγελάκα(με τους Επισκέπτες!). Λοιπόοον. Ένα χρόνο τώρα ο Παύλος(ο Παυλίδης λέμε), έχει ξεκωλωθεί στις συναυλίες και τα live. Στα οποία όμως ποτέ, αλλά ΠΟΤΕ δεν κατάφερνα να πάω. Έτσι λοιπόν είχα πια πιστέψει ότι ήταν απο τα πράγματα που δε θα έκανα ποτέ(μαζί με το φεστιβάλ της Βαβέλ και συναυλία Πασχαλίδη).
Φτάνουμε λοιπόν χτές στο γήπεδο του baseball, νωρίς νωρίς, πριν ξεκινήσουν οι συναυλίες. Ακούσαμε λοιπόν και το Σαδίκη(αν και η αλήθεια είναι ότι θα ζούσα και χωρίς) και μετά...Μετά βγήκε! Ο Παύλος καλέ! Έπαιξε το πρώτο τραγούδι, και πάνω που αναρωτιόμουν αν τώρα θα έρθει η συντέλεια του κόσμου...κόβεται το ρεύμα στα πλήκτρα(αν κατάλαβα καλά)! Και το σύμπαν συνέχισε να υπάρχει! Μου ήρθε πάραυτα μήνυμα από φίλη που ήταν κάπου πιο μπροστά "Μήπως δεν έπρεπε να έρθεις τελικά ;) ", αλλά, ναι, κι όμως, όλα λύθηκαν. Και ο Παύλος έπαιξε! Και ήταν ωραίαιαιαιαιαιος! Έπαιξε κομμάτια κυρίως από τον τελευταίο δίσκο, αλλά και από Ξύλινα και ήμουν πολύ χαρούμενη!
Ακολούθησαν τα Διάφανα. Στην αναμονή μέχρι ν' αρχίσουν, απορούσσαμε με τη buffy πως κααι δεν αρέσουν στην elgalla(ούτε εμείς έιμαστε φαν, αλλα η elgalla μέχρι που καταπιεζόταν). Βγαίνει λοιπόν ο Ανεστόπουλος και πριν αρχίσει δηλώνει(όχι τίποτα άλλο, έχουμε και ένα κούτελο στην κοινωνιά, δε μπορεί να μας το μαυρίζει ο καθένας!)"Θέλω να πω ότι δεν ήμασταν, δεν είμαστε και δε θα είμαστε ΠΟΤΕ goth!". Στο σημείο αυτό η elgalla δήλωσε "Ε, να, γι αυτό δε μ' αρέσετε!", και η συναυλία συνεχίστηκε σε μια εύθυμη διάθεση για μένα και τη buffy.Ο λαός των Διάφανων είχε πολλαπλούς οργασμούς ακαταπαύστως(τους οποίους συνόδευε με επαρκή ποσότητα μπάφου) και όλα καλά.
Το επόμενο μέρος της συναυλίας για μας ήταν αρκετά κουραστικό, καθώς(ναι,το γράφω και κοκκινίζω)δεν είχαμε ακούσει Last Drive άλλη φορά. Και ναι, ήταν ωραίοι, αλλά έπαιξαν πάρα πολλή ώρα.Ε...και βαρεθήκαμε λίγο...
Τέλος, έκανε την εμφάνιση του ο Αγγελάκας( μεταμεσονύκτιες ώρες, όπως είναι σαφές)! Και αν και είχα εκνευριστει και βαρεθεί κααι διψάσει και διάφορα αλλα που κάνουν τα 5χρονα όταν κουράζονται, ήταν πολύ καλός! Πολύ καλή επιλογή τραγουδιών(ακόμα κι αν εμένα δε μου άρεσαν τα 2 πρώτα), πολύ κέφι, πολύς ένθουσιασμός, το κοινό σε τράνς μαζί μ' εμένα και γενικά πολύυυυ ωραία!
Αυυτάαααα! Clue της βραδιάς η Τίνα, να προεξέχει πάνω από τα πλήθη, καβάλα στο άλογο, γαιδούρι της, δεν καταλήξαμε τελικά, το οποίο ομιλούσε κιόλας και έλεγε" Μούβ ουτ, λόνγκ βέχικλ!"!
Η επιστροφή ήταν τραγική, γιατι το τραμ γεμιζει εύκολα, κινείται αργά και δεν έχει καλο κλιματισμό! Αλλά δεν πειράζει. Ήταν ωραία! Πολύ! Αχ αχ! Μαμάαααα, θέλω κι άλλοοοοοοοοοοοο! ;-)


Υ.Γ.:Πήγα και στο φεστιβάλ της Βαβέλ, παρεμπιπτόντως. Λέτε να τα καταφέρω και με τον Πασχαλίδη τελικά; :-)