Μέλισσες(2)

Και για να είμαστε πιο σαφείς, η γκόμενα του δεν ήταν ακριβώς γκόμενα του. Ήταν μια συμμαθήτρια του που γούσταρε χρόνια και την οποία είχε, τελικά, πείσει να «τα φτιάξουν». Η βίαιη συνάντηση του κρανίου του με την πέτρα, μια βδομάδα μετά, είναι αλήθεια πως δεν του άφησε πολύ χρόνο να το χαρεί, ο Φ., εντούτοις συνέχιζε να τη θεωρεί κοπέλα του και κατά τη διάρκεια της μετά θάνατον ζωής του. Επίσης είναι αλήθεια ότι είχε να τη δει περίπου 5 χρόνια,4 μήνες,12 μέρες, 5 ώρες και 58 λεπτά. Αλλά τι σημασία έχουν αυτά στην αγάπη;

Ίσως ένας προσεκτικός παρατηρητής της σκηνής θα ήθελε να επισημάνει στον Φ. ότι η «κοπέλα» του(ας την πούμε Κ.) κυκλοφορούσε πια με κάποιον άλλο. Ο οποίος άλλος της έπιανε και τον κώλο. Αλλά δεν είναι ότι ο Φ. δεν το είχε προσέξει. Και αν το κυκλοφορικό του σύστημα ήταν πιο ζωντανό(ή και απλά ζωντανό), τότε μάλλον θα του είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι. Η σύγχυση του, όμως, δεν πρόλαβε να κρατήσει πάρα πολύ, καθώς το διερχόμενο (με ταχύτητες χελώνας όπως πάντα) Τραμ, παρέσυρε την Κ. τη στιγμή που χόρευε πάνω στις γραμμές του, για να εκδηλώσει τη χαρά της. Για μια ακόμα φορά ο Φ. θαύμασε την κακεντρεχή αίσθηση του χιούμορ του σύμπαντος.

Υστέρα είδε το πνεύμα της Κ. να εγκαταλείπει τα απομεινάρια του σώματος της. Του πήρε λίγη ώρα, αλλά όταν συνειδητοποίησε πως και αυτή ήταν τώρα φάντασμα, χοροπήδησε από τη χαρά του. Είχε έρθει η ώρα να είναι πάλι μαζί. Ή και όχι!


(συνεχίζεται)