Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2007

3 ώρες και 36 λεπτά


Η σχέση του με τα ακουστικά που αναγκαστικά φορούσε κάθε μέρα ήταν κάπως...χμ…ιδιαίτερη. Για την ακρίβεια…τα μισούσε. Όλα. Κι αυτά του το ανταπέδιδαν. Ένα πρωί λοιπόν, έκατσε στο γραφείο του και φόρεσε τα μισητά ακουστικά.

-Αου! είπε .

Η βάρδια δεν είχε αρχίσει καθόλου καλά. Το αυτί του πονούσε ήδη. Και είχε μπροστά του 3 ώρες και 34 λεπτά ακόμα. Μέσα στη μαγεία του να είσαι τηλεφωνητής(όχι αυτόματος, δυστυχώς) συμπεριλαμβανόταν το να ακούς κάθε μαλακία που ο άλλος αποφασίζει να μοιραστεί μαζί σου, να ανέχεσαι όοολες τις παραξενιές των προϊσταμένων σου, οι οποίοι αποφασίζουν πάντα να σου μιλήσουν όταν έχεις γραμμή και πάνω απ’ όλα, να νιώθεις σαν τον ξενιστή μιας ύπουλης δύναμης που λέγεται ακουστικό.

Καθώς μέσα του διαδραματιζόταν ένας έντονος διάλογος με το σύμπαν (συγκεκριμένα ο ήρωάς μας του κατέβαζε καντήλια), άκουσε μια φωνούλα. Βασικά...Άλλη μια φωνούλα. Γιατί εκείνη την ώρα άκουγε επίσης την γλυκιά φωνή μιας συγχυσμένης μάνας, την τσιρίδα του μπέμπη της και μια ανακοίνωση από τη διοίκηση.

-Είσαι πολύ γκρινιάρης, το ξέρεις; Δεν είναι τόσο φοβερό. Αν έμπαινες στον κόπο να με γνωρίσεις θα έβλεπες ότι είμαι συμπαθητικό.

Ώπα! Κάτι του έλεγε ότι δεν είναι καλό να ακούσει φωνές από το πουθενά. Όλοι ξέρουμε άλλωστε τι συνέβη στη Jean dArc. Και τελοσπάντων, ποιος μιλούσε;

-Έλα τώρα που δεν καταλαβαίνεις. Το ακουστικό σου είμαι. Ή μήπως δεν είχε καταλάβει ότι έχω κι εγώ ζωή; Γιατί νόμισες ότι προσπαθώ συνέχεια να έρθουμε πιο κοντά;

Η άμεση αντίδραση του ήταν να προσπαθήσει να το βγάλει από το αυτί του. Όοοοχι! Δεν ξεκόλλαγε! Αυτό που κάλπαζε απέναντι ήταν κρίση πανικού ή κι αυτό το φανταζόταν;

-Μην αγχώνεσαι. Όταν έρθει η ώρα να σχολάσεις θα σε αφήσω. Απλώς θέλω να γνωριστούμε καλύτερα. Τόσο καιρό ακούω τις σκέψεις σου. Θέλω επιτέλους να πούμε και καμιά κουβέντα.

«Ακούω τις σκέψεις σου»; Άραγε πόσο στοιχίζει ένας καλός ψυχίατρος;

-Ω, καλά. Δε θες να μιλήσεις εσύ; Οκ. Θα μιλάω εγώ. Είμαι η ψυχή των ακουστικών σου. Ναι ναι, έχω ψυχή. Και είναι πολύ μόνη ξέρεις. Αυτό γίνεται όταν όλοι σε θεωρούν ένα απλό αντικείμενο.

Σύμπαν, γιατί σ’ εμένα;

-Μα γιατί είσαι ο πιο συμπαθητικός. Ήξερα ότι θα με καταλάβεις. Μισώ τη δουλειά μου όσο εσύ τη δική σου. Μοιάζουμε.

Σύμπαν, άντε γαμήσου.

Α, και σύμπαν, σε μισώ.




Ντριιιιιιιιιιν. Ξυπνητήρι. Όνειρο. Μαμά μου. Πόσο είπαμε στοιχίζει εκείνος ο ψυχίατρος;

7 σχόλια:

Αρίστη είπε...

Επίδομα ανθυγιεινής εργασίας σας πληρώνουν, δε σας πληρώνουν; Ποιός σου είπε ότι είναι μόνο για το αυχενικό που θα πάθεις και τη μυωπία που θ' ανεβάσεις; Είναι και για τις λοιπές βλάβες που προκαλεί το συγκεκριμένο επάγγελμα! lol

Το 'χεις κάψει, έτσι; :-Ρ

Μπουρδουμπλούμ.... είπε...

Πίστεψε με,φαίνεται ποοοοσο συμπαθείς τον 'χρυσό' αριθμο...Τελικά το συνεργείο του Μπάμπη το βρήκαμε??

SnoW-wHite είπε...

Παιδια μου, παιδιά μου. Δεν καταλάβατε καλά. Αυτό εδώ δεν είναι κείμενο μίσους. Απλά, μια μέρα, πραγματικα με είχε πεθάνει το %$#*ακουστικό και αποφάσισα να γράψω μια ιστορία. Η οποία είναι τελείως φανταστική.
Και ναι αρίστη, σαφώς και το έχω κάψει!Φταίω? :-)
Το συνεργείο του Μπάμπη; Ακόμα το ψάχνουμε, μαζί με το Μιχάλη απο την καισαριανή και την Θοδώρα τη Βοριοηπειρώτισα(τηλέφωνα που μου ζητήθηκαν να βρω).

Μπουρδουμπλούμ.... είπε...

τη θεοδωρα τη βορειοηπειρώτισσα??????? Πλάκα κάνεις!!! ΛΟλ και ξαναλολ!!! Ρε δεν γίνονται αυταααα!!! :) :) ;)
Εμένα που ψάχνω τη Μαρία τη σμυρνια,μήπως μπορείς να με βοηθήσεις??

SnoW-wHite είπε...

Κι όμως, κι όμως. Η Θεοδώρα η βορειοηπειρώτισσα ήταν η κυρία που καθάριζε το σπίτι της κυρίας που τηλεφώνησε, η οποία φυσικά δεν ήξερε το επίθετο της. Παρόλα αυτά, το εύρισκε απόλυτα λογικο να το ξέρουμε εμείς.
Βεβαίως, αγαπητή! Και τη Μαρία την Άσχημη αμα θες, όλα τα βρίσκουμε εμείς!

Μπουρδουμπλούμ.... είπε...

Ναι,έχω χάσει και το κλειδιά μου,μήπως μπορείς να τα βρεις αυτα?? Συγνώμη,αλλά με ποια λογική παίρνει ο άλλος τηλ να σου ζητησει κάτι που κι ο ίδιος δεν ξέρει...??(ρητορική είναι,προφανώς με καμία...)

abbax είπε...

ego exo tis eipa oti otan tis zitane to noumero tou mixali apo tin kaisariani anti na prospathei na tous eksigisei logika na tous psaronei, diladi... ti tha borouses na peis se kapoion pou sou zitaei malakies?
1. "Oxi re! de sto dino!" to opoio men einai epikindyno an telika to mathei to afentiko alla tha einai sigoura diaskedastiko
2. "Miso lepto mandam... nai me akoute? to tilefono tou mixali einai 88... 45... treis kai par't'arxidia mou" episis epikindyno gia to ergasiako sas kathestos alla akoma pio diaskedastiko
3. "tou mixali tou ardizoglou i tou mixali tou lepoura?" giati tous ksereis kai tous dyo apla xreiazesai mia diefkrynisi vre aderfe!
4. "tou mixali sti kaisariani thelete? 4783654" kai astous na psaxnoun...
5. "Aaax kyria mou... den ta mathate? paei o mixalis... zoi se logou mas..." black humour
6. "o mixalis einai ksanthos i melaxrinos? giati mou to zitaei i database" kai siga min kserei i kyria ti einai i database edo den kserei to epitheto tou mixali

kai telos
7. "vrika ton vaggeli apo tin kaisariani, sas kanei?"

genika diladi theloun psaroma aftes oi kyries, aftosxediase re paidaki mou, "min ta pairneis, psarose tous" prepei na einai to moto sou
des to kai apo to thetiki plevra, toulaxiston prospathoun na to periorisoun ligo, sou lene ti thodora ti voreioipirotissa, des sou eipe "vres mou ti thodora", to mixali apo tin kaisariani oxi sketo ton mixali

an kai opos paei se vlepo kapoia stigmi na apantas se grammi kai na sou lene "thelo to tilefono tis marias"

kouragio my darling...
"dyo pragmata einai apeira, to syban kai i anthropini ilithiotita, kai gia to proto den eimai poly sigouros" -Einstein