Dreaming of screaming

(Η ιστορία ως τώρα:
1.Lust, bloody lust
2.Every night I burn
3.I rush into the secret house
4.And all the children are insane
5. I will follow you into the dark
6.Love and marriage
7.Daddy's little girl
8.I found no people for killing time, so I found time for killing people
9.Lonely people burn like candles )


Η Μυρτώ δεν άντεχε άλλο να ξυπνάει κάθε πρωί και να τον βρίσκει να διαβάζει. Τόσο καιρό στο σπίτι δεν υπήρχε τίποτα, τίποτα τόσο φυσιολογικό. Σκοτάδι. Αλκοόλ. Άσπρες γραμμούλες στο τραπέζι. Φλόγες. Η Αγγέλικα σταμάτησε να κοιμάται εκεί. Είχε τα παιδιά λέει. Παιδιά. Μια ζωή μπελάδες. Κι αυτήν ένα παιδί την κατέστρεψε. Ένα νεκρό παιδί. Είχε καιρό να τη δει στον ύπνο της. Από την τελευταία φορά που είχε φροντίσει κάποιον. Όχι πως τώρα φρόντιζε πραγματικά τον αδερφό της. Του είχε μαγειρέψει όμως. Και του είχε φέρει το αγαπημένο του γλυκό. Το όνειρο ήταν πάντα ίδιο. Ένα κοριτσάκι με την πλάτη στραμμένη προς το μέρος της, καθισμένο οκλαδόν. Από τα μαλλιά καταλαβαίνει πως είναι η κόρη της. Για κάποιο λόγο φοράει φραμπαλάδες. Γιατί το κοριτσάκι της φοράει δαντέλες; Τη φωνάζει. Δεν ακούει τη φωνή της, νιώθει όμως το στόμα της ν' ανοιγοκλείνει. Το παιδί γυρνάει. Το φόρεμα σκισμένο στο στήθος. Το πρόσωπο ολόλευκο. Κόκκινα ρυάκια από τα ρουθούνια μέχρι τον αφαλό. Και στα μάτια, αντί για κόρες, δυο λάμψεις. Πάντα ξυπνάει εκεί. Μόλις δει τις λάμψεις. Δεν ξανακοιμάται. Εκείνο το πρωί βρήκε τον Αντώνη να διαβάζει ανατομία. Κοπάνησε την πόρτα πίσω της κι έφυγε. Δεν είχε που να πάει. Κι ύστερα ξεκίνησε για την Αγγελικά. Αν ήταν να ονειρεύεται νεκρά, φρικιαστικά παιδάκια, ας γνώριζε τουλάχιστον και μερικά ζωντανά.


Μόλις η πόρτα έκλεισε πίσω από την αδερφή του ο Αντώνης πήρε το κινητό του και τον κάλεσε.
-Ναι, έφυγε. Δεν ξέρω. Αλλά το βράδυ παραμίλαγε. Φώναζε το όνομα της κόρης της. Ναι, θα στείλω το mail με τα επόμενα θύματα στην Αγγέλικα. Φοβάται...